José: “Ik heb geen zin om mijn goede humeur te laten verpesten door een stelletje hypocriete mannen”

Eigenlijk wilde ik schrijven over Johan Derksen. Die vrouwenhater en zelfvoldane draaikont keert terug bij Vandaag inside: “Om al die mensen een plezier te doen en alle tegenstanders de indruk te ontnemen dat ze gewonnen hebben, ben ik bereid weer aan te schuiven.” En over Talpa. De tv-zender die eerder riep dat Derksen met zijn kaars-in-bewusteloze-vrouw-verhaal echt over de rand was gedonderd, wil zijn best bekeken programma bij nader inzien toch niet opofferen aan een verkrachtingsbekentenis. “De aankondiging waarvan je wist dat-ie zou komen”, wordt geroepen op Twitter. Laten we het daarop houden. Morgen ga ik met vakantie en ik heb geen zin om mijn goede humeur te laten verpesten door een stelletje hypocriete mannen.

Veel liever heb ik het over Maud. Op Maud ben ik verliefd. Maud, de vrouw met de Gooische R uit Boer zoekt vrouw die hoteldebotel is op Drentse boer Evert. Overal waar ik kom zijn Maud en Evert talk of the town. Een ogenschijnlijk onwaarschijnlijk setje - ik ben nóg van mijn verbazing aan het bekomen dat Evert voor Maud koos. Want Evert kan nauwelijks praten en weet niet wat hij moet voelen, laat staan dat hij kan praten over zijn emoties. Terwijl Maud niets liever doet dan haar rijke gevoelsleven scannen en ‘bloedeerlijk’ en minutieus vertellen over wat ze in haar binnenste bespeurt.

Eigenlijk heb ik het niet zo op vrouwen die overal hun gevoel bij slepen, en die te pas en te pas uitroepen ‘dat ze het nou eenmaal zo voelen’. Daarom heb ik ook zo de pest aan de moederhartvrouwen die de wetenschap opzijschuiven en ‘gevoelsmatig’ vaccinaties afwijzen en roepen dat je van zonnebrandcrème kanker krijgt.

Eerst dacht ik dat Maud ook zo’n wappie-ish type was. Misschien is ze dat ook wel – geen idee hoe ze tegen vaccinaties en zonnebrandcrème kijkt. Maar in de tweede aflevering begon ik van haar te houden. Want Maud mag dan emotioneel zijn, ze is niet zweverig. Ze heeft humor en zelfspot en ondanks dat rijke gevoelsleven ook nog een dosis nuchterheid. En ze is vooral zo verschrikkelijk eerlijk – bestaat er iemand eerlijker dan Maud? En daardoor kwetsbaarder? Maud die ons vertelt dat ze nog nooit is versierd, dat zij altijd degene is die moet jagen. Die Evert vanaf dag één bewonderde om zijn grote handen. Die zelf ook een beetje verwonderd moet lachen om het feit dat ze van deze kerel is gaan houden.

Ik begrijp ergens wel waarom ze voor elkaar zijn gevallen. Ook al geef ik hun relatie weinig kans (Maud, wat ga je doen daar in Drenthe? En met wie moet je praten?), één ding hebben ze gemeen: ze zo allebei zo verschrikkelijk integer. Maud en Evert weten niet wat onoprechtheid is (zoals Wendy en Rob), ze spelen geen spelletjes, ze doen niet alsof. Ze zouden niet eens weten hoe dat zou moeten. Ze zullen elkaar nooit en te nimmer belazeren. Dát is wat ze ruiken in elkaar, dwars door de geur van wierook en koeienstront. Of dat voldoende is - dát weten we zondagavond.