[فعل]

anordnen

/ˈanˌʔɔʁdnən/

فعل گذرا

[گذشته: ordnete an] [گذشته: ordnete an] [گذشته کامل: angeordnet] [فعل کمکی: haben ]

1 مقرر کردن دستور دادن

1.Er hat angeordnet, dass wir rechtzeitig aufhören und nach Hause gehen.

1. او دستور داد که ما به موقع خاتمه بدهیم و به خانه برویم.
2.Wegen der schlechten Luft wurde in Hamburg ein Fahrverbot für Autos angeordnet.

2. در "هامبورگ" به علت هوای بد ممنوعیت ترددی برای اتومبیل‌ها مقرر شد.