[فعل]

entfremden

/ɛntˈfʁɛmdn̩/
فعل گذرا
[گذشته: entfremdete] [گذشته: entfremdete] [گذشته کامل: entfremdet] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 بیگانه کردن جدا کردن، از خود بیگانه کردن

  • 1.Die Arbeit hat ihn mir entfremdet.
    1. کار او را از من جدا کرد.

2 بیگانه شدن دور شدن (sich entfremden)

مترادف و متضاد den Kontakt abbrechen sich entfernen sich trennen
sich jemandem/von jemandem entfremden
از کسی بیگانه شدن [دور شدن]
  • 1. Er entfremdete sich ihr mehr und mehr.
    1. او بیشتر و بیشتر از او دور می‌شد.
  • 2. Wir hatten uns entfremdet.
    2. ما از هم بیگانه شده بودیم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان