[فعل]

sich weigern

/ˈvaɪ̯ɡɐn/
فعل بازتابی
[گذشته: weigerte] [گذشته: weigerte] [گذشته کامل: geweigert] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 نپذیرفتن قبول نکردن، امتنا کردن

  • 1.Er weigerte sich, dem Polizisten seinen Führerschein zu zeigen.
    1. او از نشان دادن گواهینامه اش به پلیس امتنا کرد.
  • 2.Ich weigere mich diese Arbeit zu tun.
    2. من نمی پذیرم این کار را انجام دهم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان