Direct naar artikelinhoud
Theodor Holman.
Theodor Holman

Als demonstraties het omgekeerde bewerkstelligen van wat de bedoeling is, dan gaat er iets mis

‘Kijk, en dan heb je de Februari­staking. En dan zijn er altijd lieden die willen daar een demonstratie tegen Israël van maken.”

“Nou en?”

“En dan is er een klimaatdemonstratie. En dan zijn er weer funtionarissen die willen daar een demonstratie tegen Israël van maken.”

“Nou en?”

“Iedereen mag demonstreren wat hij of zij wil en ik begrijp dat die demonstranten willen dat de oorlog in Gaza ophoudt, maar heeft demonstreren dan zin?”

“Wat kan het je schelen?”

“Niets... Maar ik denk steeds: stel, ik zie een paar moslima’s, die me dus niet Joods lijken, bij de herdenking van de Februaristaking die uitbrak nadat in 1941 425 Joodse mannen waren samengedreven om op transport te worden gesteld naar de concentratiekampen. Die moslima’s demonstreren tegen Israël. Wat willen ze bij mij bereiken?”

“Laat gaan.”

“Ik wil het wel laten gaan, maar wat wil je dan dat ik denk bij een actie die ik beledigend vind?”

“Gewoon laten demonstreren.”

“Doe ik. Vervolgens wordt de snelweg bezet voor het klimaat. Om aandacht te vragen. Begrijp ik, maar waarom moet daar een actie tegen Israël aan worden vastgeknoopt?”

“Je moet je niet zo druk maken.”

“Nee, ik maak me niet druk. Ik begrijp het alleen niet. Dat ligt aan mij. Zo hoorde ik dat laatst aardige mensen in een supermarkt hun boodschappen gingen doen en toen producten aantroffen waarop stond dat ze geen Israëlische producten moesten kopen. Die consumenten raakten daardoor geërgerd. Dan heb je weliswaar aandacht, maar heb je dan je doel bereikt?”

“Laat toch!”

“Van mij mag het allemaal, maar ik vind het raar dat je denkt dat door onsympathiek te doen mensen van gedachten zullen veranderen.”

“Jij doet ook onsympathiek.”

“Ja, maar ik wil helemaal niet dat mensen van gedachten veranderen door mijn stukjes. Het mag. Ik wil het niet. Het kan me niets schelen. Maar die demonstranten willen wel dat jij van gedachten gaat veranderen.”

“Als het volgens jou toch niet werkt, waar maak je je dan druk om?”

“Omdat het niet alleen niet werkt, maar ook nog eens contraproductief is. Demonstreren is iets proberen aan te tonen zonder argumenten. Je demonstreert met een leus, een vlag of een zin in de gebiedende wijs, maar dat overtuigt eigenlijk nooit. Als je toch wil demonstreren, kun je beter zorgen dat je de mensen overtuigt.”

“Ach, wat zijn goede argumenten?”

“Als demonstraties het omgekeerde bewerkstelligen van wat de bedoeling is, dan gaat er iets mis.”

“Of juist niet.”

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees alle columns van Theodor Holman terug.

Reageren? t.holman@parool.nl.